| Dyrektor Naczelny |
 |
 |
Strona 1 z 3
Prof. dr hab. inż. Leszek Rafalski
W 1983 roku rozpoczął pracę w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów. Zajmował się zagadnieniami z zakresu geotechniki, a szczególnie dotyczącymi fundamentów, ścian szczelinowych, pali, przesłon przeciwfiltracyjnych, podbudów drogowych, konstrukcji torowiska kolejowego, podtorza i nasypów. Prowadził badania właściwości gruntów, odpadów, gruntów wzmocnionych żywicami syntetycznymi i innymi spoiwami. Rozpoznał właściwości tiksotropowych zawiesin twardniejących, które wdrożył w praktyce inżynierskiej. Nadzorował wdrożenia wyników swoich badań naukowych na wielu obiektach komunikacyjnych, m.in. Warszawskim Metrze, zaporze w Dębem, autostradzie A-4 i budowie innych odcinków dróg. W latach 1997-2000 zajmował się także problematyką przekształceń przedsiębiorstw drogowo-mostowych i surowców skalnych do budowy dróg. W ostatnich latach, oprócz zagadnień dotyczących geotechniki, zajmuje się także problematyką prognozowania i strategii rozwoju transportu, organizacji i finansowania infrastruktury drogowej, a zwłaszcza rozwoju sieci drogowej i powiązania infrastruktury transportowej Polski z Unią Europejską. Prowadzi badania dotyczące barier prawnych, finansowych i technicznych dotyczących rozwoju sieci drogowej. Między innymi, w latach 2004-2007 koordynował prace badawcze, dotyczące zasad kształtowania sieci dróg krajowych i wojewódzkich w regionie warmińsko-mazurskim, a w latach 2008-2010 zajmował się problematyką wymagań technicznych dotyczących dróg i drogowych obiektów inżynierskich. W latach 2010-2015 zajmował się także problematyką eksploatacji dróg oraz badaniami właściwości materiałów stosowanych do podbudów i podłoża drogowego. W latach 1983-90 kierował Laboratorium Geotechniki, a od 1987 do 1990 roku był również zastępcą kierownika Zakładu Geotechniki w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów. Obecnie pełni funkcję Dyrektora Naczelnego w Instytucie Badawczym Dróg i Mostów. W 1996 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych, a w 2009 roku - tytuł profesora nauk technicznych. |
Wyższe studia na Wydziale Inżynierii Lądowej ukończył w 1977 roku uzyskując tytuł magistra inżyniera w zakresie budownictwa. W latach 1977 - 83 pracował w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych nr 7. Nadzorował wykonywanie budowli ziemnych, wzmocnienie gruntów i posadowienie fundamentów na budowach obiektów komunikacyjnych, m.in. Centralnej Magistrali Kolejowej, Linii Hutniczo-Siarkowej, stacjach rozrządowych: Warszawa - Praga, Warszawa – Odolany i Tarnowskie Góry oraz zbiornika Siemianówka - Cisówka.